Het doel van liefde

Het doel van de liefde, ja sorry dat ik wéér ‘ns stoor
maar als ik er over prakkezeer…

Wat moet je ermee, waar dient het nou echt voor,
vraag ik me keer op keer…

Enkel de seks op zich zou voldoende moeten zijn
voor de nodige voortplanting.

Maar de mens is zo maf, doet zichzelf graag pijn
met zo’n stomme mentale uitvinding…

Liefde blijft een raar iets. Zo hou ik ineens van jou
Maar jij dus niet van mij.

Oh ja hoor, op die fiets! Als ik van jou toch niet hou
houd van mij plots nu weer jíj…

Als alle liefde nu eens altijd wederzijds was
en jij ook een beetje van mij…

Dan was alles goed. En warempel, ik genas
van al die steken in mijn zij.

Mijn hart diende enkel nog om bloed rond te pompen
naar mijn gepijnigde brein.

En jij wist uiteindelijk toch, fier en onbekrompen,
te zeggen: “ik ben dijn!”

Maar dat kun je dus niet en ik blijf me afvragen
waar liefde goed voor is.

Zorgt voor leed en verdriet, blijft aan een mens knagen
veroorzaakt enkel gemis.

Een wereld zonder liefde maar vooral ook zonder haat,
niemand doet iemand pijn.

massaal vredig voortslapen. Maar jezus wat zou dat
mega-gezapig zijn…