Toch gelukt

Ineens was-ie er toch. Ondanks de stress van ’t zoeke paard. Ik zat nét even op de WC toen de voordeur openwaaide en binnen 3 seconden ook weer dichtgeknald werd. In de gang lagen een paar pepernoten en een grote jute Sint-zak. En er stond een heel erg groot, lang en dun pak tegen de trapleuning. De kinderen hobbelden verbouwereerd naar de voordeur om te kijken wie er met die deur had geknald. Tegelijkertijd kwam ik helemaal verbaasd van de WC en roep “kijk nou zeg, die Stress-Sint heeft ’t dus  tóch nog gered!!!”

Joepie.

Gelukt.

Nog geen 15 minuten later staan de kinderen met hun Electronic BeyBlade respectievelijk Barbie Disco-met-handtasje in de hand heftig te sjoelen. Barbie danst de sjoelstenen zelfs terug naar ’t stenenplankje, wat een talent. Tussendoor hebben we nog even pannenkoeken gegeten en nu staan ze alweer met die schijfjes te slijveren alsof hun leven ervanaf hangt.

Een sjoelbak is echt een perfect Sinterklaaskado.

Wie wil er nou een Wii, kom op zeg!
Wij worden prof-sjoelers.

Het was leuk. Kort maar krachtig.
Toch nog gelukt, die Sinterklaustria.

4 reacties op “Toch gelukt

  1. Heidy schreef:

    Oh heerlijk dat het toch gelukt is!! Zo zie je maar, als je het niet meer verwacht gebeuren de leukste dingen!
    Kus Heidy xxxjes

    Like

  2. Marius Lutgerink schreef:

    Ik zie tot mijn verbazing dat je hier het woord “slijveren” gebruikt, een woord dat ik me nog herinner uit mijn kindertijd. Wij gebruikten dat voor het laten ketsen van stenen op het water. Kun je me vertellen waar jij dat woord vandaan hebt, en in welke context je het gewoonlijk gebruikt, want ik heb er verder niks over kunnen vinden.
    Bedankt vast

    Marius

    Like

    • Lou-ter-Lou schreef:

      LOL! nou dat dus!! inderdaad, stenen over het water slijveren (en dan zo vaak mogelijk aan de oppervlakte weer op laten springen – mijn record was 9x ofzo haha). En dat bedoel ik hier ook: de sjoelstenen over de bak heen slijveren (scheren, vlak schieten…). Voor zover ik weet is het achterhoeks (daar kom ik vandaan), mijn vader noemde het ook zo toen hij het ons leerde, dat steentjes slijveren…

      Like

Ja, zeg 't maar... (graag zelfs)